“ดอกไม้หลากสี” |
นิทรรศการจิตรกรรมครั้งที่ 2 ของนิตยาตามวงค์ศิลปินสาวจากอำเภอเวียงป่าเป้า จังหวัดเชียงราย |
ดอกไม้หลากสี 2 ต่อเนื่องมาจากดอกไม้หลากสี นิทรรศการที่จัดขึ้นครั้งแรก ที่ 9 art gallery ปี 2552 |
3 ปีผ่านมา นิตยายังกล่าวย้ำความคิดความเชื่อผ่านผลงานศิลปกรรมในความหลากหลายของชีวิตผ่านสีสัน |
ผ่านมวลมาลานาๆพันธุ์เพื่อยืนยันการมีอยู่ของความจริงที่สีหนึ่งนั้นมีหลากหลายเฉดสีมีหลากหลายชาติพันธุ์ |
เฉกเช่นชีวิตมนุษย์ที่เป็นอยู่บนโลกที่บ้างบางกลุ่มมีสถานะภาพเป็นอยู่คล้ายคลึงกันมีภาพภายนอกเป็นอยู่ |
คล้ายๆกันแต่รายละเอียดภายในนั้นแตกต่างกันมากบ้างน้อยบ้างหรือบ้างบางทีก็ขัดแย้งตรงข้ามกันจนสุดขั้ว |
นิตยาเปรียบเทียบชีวิตมนุษย์ผ่านธรรมชาติผ่านผลงานศิลปะกับการศึกษาตรองดูการเป็นไปในการมีอยู่จริง |
ของมาลามวลดอกไม้นิตยาพัฒนาผลงานจากชุดแรกที่ดูจริงจังรุนแรงจากผลกระทบโดยตรงจากเหตุการณ์ |
การเมืองไทยที่แบ่งกลุ่มแบ่งสีเข้าสู่ความเข้าใจที่คลี่คลายตัวเองออกจากอารมณ์ที่กระทบตรงจากภายนอก |
มุ่งสู่ภายในที่ใช้ศิลปะนำพา ไปสู่ความงามดอกไม้หลากสี 2 ครั้งนี้จึงหลากสีมากพันธุ์มากกว่าครั้งแรก |
หากแต่ภาพโดยรวมกลับสงบนิ่ง กลมกลืนสง่างาม |
|
ผู้หญิง,ดอกไม้,ศิลปะและสังคม |
ผู้หญิง คือเพศแม่ คือความอ่อนโยน คือความเอื้ออารี คือผู้ให้กำเนิด คือแผ่นดินถิ่นเกิด |
ดอกไม้ คือสีสันของโลกที่ผลิบานจากพืชรับฤดูกาล พร้อมกำเนิดผล และเมล็ด ดอกไม้มีกลิ่น มีสี มีรสชาด |
ศิลปะ คือผลงานการสร้างสรรค์ความงามของมนุษย์ ผ่านกระบวนการคิด การฝึกฝนทักษะฝีมือจนเชี่ยวชาญ |
สังคม คือสถานที่ คือผู้คน คือการปฏิสัมพันธ์กันและกันระหว่างผู้คนกับพื้นที่ |
ผู้หญิง,ดอกไม้,ศิลปะและสังคม คือที่มาของนิทรรศการ ‘ดอกไม้หลากสี (2)’ ของนิตยา ตามวงค ์ ศิลปินหญิง |
ที่ดำรงตนเป็นศิลปินอิสระ ทำงานศิลปะเพียงอย่างเดียวหลังจากย้ายจากเชียงใหม่คืนถิ่นเกิดอำเภอเวียงป่าเป้า |
จังหวัดเชียงรายในปี 2545 จากสิ่งแวดล้อมของขุนเขามวลมาลาดอกไม้หลากสีสันที่บ้านจากข่าวสารการเมือง |
แยกฝักฝ่ายเป็นสีๆเมื่อหลายปีก่อนเป็นแรงบันดาลใจให้เธอสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรม ‘ดอกไม้หลากสี ’ |
จัดแสดงเดี่ยวที่ 9 อาร์ตแกลเลอรี เชียงราย ปี 2552 3ปีจากวันนั้นถึงปัจจุบัน เรื่องราวของผู้คน,สังคมและการเมือง |
ยังคงเป็นอยู่แยกหมู่เหล่าเฉกเช่นความคิดคำนึงสอบสวนเรื่องราวความรู้สึกยังคงเป็นอยู่ในใจ นิตยา‘ดอกไม้หลากสี (2)’ |
ของเธอจึงถูกสร้างสรรค์ขึ้นมาอีกครั้งท่ามกลางบรรยากาศของธรรมชาติิอันอบอุ่นที่บ้านธรรมชาติสมานฉันท์ทุกสีสัน |
ของมวลดอกไม้ในบ้านกลมกลืนเป็นความงามมีแนวหญ้าราบรื่น มีพงป่ารกชัฏ นิตยาเห็นสีแดงของดอกไม้เป็นอยู่ใน |
หลายพันธุ์ นิตยาเห็นสีเหลืองของดอกไม้เป็นอยู่ปนไปกับดอกไม้สีอื่นๆ ในพันธุ์เดียวกัน ในดอกไม้เดียวกัน |
พันธุ์เดียวกันยังแตกต่างในรายละเอียด บ้างเข้ม บ้างจาง บ้างปนเขียว บ้างด่าง บ้างเป็นจุด ฯลฯ นิตยามองสังคม |
มองสรรพสิ่งที่เข้ามากระทบ ผ่านธรรมชาติแล้วสร้างสรรค์ศิลปกรรมออกมาจากความเข้าใจ ความเข้าใจที่ทำให้ |
‘ดอกไม้หลากสี (2)’ ที่จัดแสดงขึ้นอีกครั้งที่ 9 อาร์ตแกลเลอรี่ จังหวัดเชียงราย ระหว่างวันที่ 5 ตุลาคม – 15 |
พฤศจิกายน 2555 จึงแตกต่างไปจากผลงานการแสดงครั้งแรก นิตยาผ่อนคลายความจริงจังจากเรื่องราวและสีสัน |
ที่จัดจ้านเข้มข้น มุ่งค้นหาคุณค่าทางศิลปกรรม ใช้สีซ้อนสีระบายอ่อนแก่ เขียนทับไปมาหลากหลายวิธ ีขณะเดียวกัน |
ก็ยังคงบรรยากาศที่เคยทำกับภาพทิวทัศน์เมื่อหลายปีก่อนไว ปล่อยพื้นที่มีมิติ มีอากาศลอดผ่าน บอกอัตตาลักษณ์ |
ที่มาของแผ่นดินถิ่นอาศัย และน้ำใจของพื้นในนิสัยจิตรกรรมชุดนี้ของนิตยามีพัฒนาอีกอย่างหนึ่งในรูปแบบของกรอบ |
และเฟรมที่อิสระมีลักษณะเป็นจิตรกรรม จัดวางอยู่หลายชิ้นหลายชุดแต่ละชิ้นในแต่ละชุดอิสระสมบูรณ์อยู่ในตัวจะหลุด |
แยกออกจากกันหรือเป็นอยู่รวมกันก็ได้ สิ่งนี้ตรงกับแนวความคิดที่นิตยาเน้นบอกกับผู้เขียนเสมอถึงความมีคุณค่าเฉพาะ |
ของปัจเจกในดอกๆ หนึ่งก็เปรียบได้กับคนๆหนึ่ง ในกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง ในกลุ่มดอกกลุ่มหนึ่งก็มีคุณค่าในอีกความหมาย |
หนึ่งนิตยารู้ในความหมายของจุลภาคกับมหาภาค สลายความเป็นหยินหยางกลมกลืนเข้าใจไปกับธรรมชาตินิตยา |
เปิดจิตใจพร้อมไปกับผลงานที่ปัจจุบันบ้านของเธอคือสถานที่หนึ่งของโครงการเยี่ยมบ้านศิลปินของจังหวัดเชียงราย |
และในปี 2555 นี้เธอก็มีโครงการร่วมกับเทศบาลตำบลเวียงกาหลงเปิดศูนย์เรียนรู้ศิลปะบ้านศิลปินเปิดบ้านของเธอรอง |
รับเยาวชนและชุมชน จัดอบรมการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะเป็นห้องสมุดเป็นแหล่งข้อมูลเรียนรู้ สร้างแรงจูงใจ และจัด |
แสดงผลงานศิลปกรรม |
ผู้หญิง,ดอกไม้,ศิลปะและสังคม เป็นอยู่กับตัวเธอ นิตยา ตามวงค์ ศิลปินหญิงหนึ่งเดียวในจำนวน |
น้อยนิดของประเทศไทย |